Widzenie barw

O tym, dlaczego i w jaki sposób postrzegamy różne barwy można byłoby napisać wiele. Jest to temat niezwykle szeroki i ciekawy. My przedstawimy to w skrócie. 

Postrzeganie barw jest odczuciem subiektywnym.   Zakres światła widzialnego przez człowieka wynosi około 380 – 740 nm.   Wyróżnia się 3 rodzaje czopków, które są wrażliwe na różne długości światła widzialnego: 

- erythrolabe – długofalowe, wywołują wrażenie czerwieni; 

- chlorolabe – średniofalowe, wywołują wrażenie zieleni; 

- cyanolabe – krótkofalowe, wywołują wrażenie barwy niebieskiej; 

Zaburzenia rozpoznawania barw mogą być nabyte lub wrodzone, jak na przykład daltonizm.   Mutacja powodująca zaburzenie widzenia barw kodowana jest na chromosomie X, dlatego zaburzenie to występuje głównie wśród mężczyzn.  

Innymi zaburzeniami widzenia barw są:

1) Dichromatyzm – całkowity brak jednego z rodzajów czopków:

- Protanopia – nierozpoznawanie barwy czerwonej (mylenie jej z zielenią); 

- Deuteranopia (tzw. daltonizm) – nierozpoznawanie barwy zielonej (mylenie jej z czerwoną); 

- Tritanopia – nierozpoznawanie barwy niebieskiej (mylenie jej z czernią). 

2) Trichromatyzm – różnica wrażliwości na barwy jednego z rodzajów czopków:

- Protanomalia - obniżona percepcja nasycenia i jaskrawości czerwieni; 

- Deuteranomalia – obniżona percepcja nasycenia zieleni; 

- Tritanomalia – obniżona percepcja barwy niebieskiej. 

3) Monochromatyzm – całkowita niezdolność do rozpoznawania barw.